پیوند دعا و بداء (در آثار جلاال الدین محمد مولوی)

بینش مهم وبا ارزشی که دعا را با بداء پیوند می دهد اطمینان به باز بودن نظام جهان است؛ زیرا خداوند طبیعتی از طباع نیست که فعل او بی اختیار وبی علم صادر شود واو قادر به پیشگیری وتغییر آن نباشد؛ بنابراین؛ امیدواری به آثار نیک اعمال ودعای خالصانه در راندن بلا وگرفتاری وحصول عمر طولانی وسعادت وآگاهی از آن که گناهان وبه ویژه آزار رساندن به دیگران در زندگی انسان مشکلات وگرفتاری هایی را سبب می شود وبه عبارتی دگرگونی زندگی بر پایه کارهای شایسته وناشایست آدمیان (تاثیر رفتار انسان بر تغییر تقدیر مشروط) حقیقت بداء است . در این مقاله، به شرح وتحلیل آراء مولوی ضمن بهره گیری از آیات قرآن کریم وروایات شریف پرداخته شد واز مجموع بحث وپیوند آن با اندیشه های مولوی، اعتقاد او به مفهوم عام به بداء وارتباط تنگاتنگ دعا با آن تبیین گردیده است.